"Mussolini'ye Davetiye" Şiirinin Yazarı Hüseyin Nihal Atsız'a İthaf Olunur.
Tanrı'nın kırbacı Atilla'nın sesini duyup Avrupa'dan
Yüz mü çevirdik sandın Atayurt'tan?
Unutma tarihi bak eskiler ne der;
Azdan az,çoktan çok gider!Sen zaten hep benden çoktun;
Sen hep savaşta kaybeden oldun!
Ben burada titretirken Avrupa'yı
Duyduk ki sen boş bilmişsin Asya'yı.
Oysa ki hala suratındadır Kürşad'ın tokat izi;
Sızısı mı dindi de yine çağırıyorsun bizi?
Gelgelelim şimdiki akıttığın salyalara
Uygur'uma silah çatıp kurşunlamana
Sen adımız ayrı diye,birbirimizi tanımaz mı sandın?
Yoksa soyadımıza mı bakmadın?
Unutmadım,Altaylar'ın eteğinde at koşturanım ben!
Doğu Türkistanlı Kaşgarlı Mahmud'um ben!
Altaylar'da yükselirken gökkubbeye tekbirler
Erciyes'te haykırır Bozkurtlar,Allahuekber!
And içilirken Urumçi'de intifadaya
Sırtımızı mı döneceğiz sandın Uzak Asya'ya?
Bütün dünya şaşkın;
Büyük Çin,muhteşem Çin,süper güç olmuşsun diyorlar
Senin adın geçtikçe tir tir titriyorlar
Sen de bir havalardasın,taa ezelden küstahsın
Ne sen yalan konuş ne de ben; sen ezelden korkaksın!
Üredikçe üredin,milyarı geçtin ama,geçemedin Uygur'umu
Geçemedin Kürşad soylumu,İsa Yusuf'umu,
Osman Batur'umu!
Durum özetle, açık ve nettir:
Mademki bir Türk dünyaya bedeldir
30 milyona bir buçuk milyar az gelir!
Erhan Özhan
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder