- AYBÜKE

Aramızda nice teller ve silahlar var
Aldırmam sırtımda ki hayat denen bu yüke
Gözümde pürşiyer kurdu yakar beni yar
Bir mayında kolun gitmiş şen ol Ayböke
Bir şehit verilecekmiş sen ol Ayböke

Vuslat Uçmağa varmakmış farkındayız biz
Her dem zülfikarız velakin tugayız biz
Şehadete en vasıta akındayız biz
Son kavgada babam gitmiş şen ol Ayböke
Bir şehit verilecekmiş sen ol Ayböke

Aybökem sen benim kutlu hayat varımsın
Tutsaklığın boranındasın baharısın
Bizden bir kol alacaklı kutlu yarımsın
Vay cephede mermim bitmiş şen ol Ayböke
Bir şehit verilecekmiş sen ol Ayböke

Pür düşünenlerin işi bu sevda denen
Bize ise layıkmış yar veda denen
Kürşad gibi Özmen gibi şüheda denen
Bu erler toprağa gitmiş şen ol Ayböke
Bir şehit verilecekmiş sen ol Ayböke

Ayböke ata binende erler pusardı
Bu görünen yer üstünde Türkler gezerdi
Aybökem bu yaylada hep en güzeldi
Bunlar güzel bir kesitmiş şen ol Ayböke
Bir şehit verilecekmiş sen ol Ayböke

Beleğinde balaların sallayamadın
Bir Gökçen'in olmadı yar allayamadın
Bir gelin yetiştiripte pullayamadın
Vatan seni gelin etmiş şen ol Ayböke
Bir şehit verilecekmiş sen ol Ayböke

Bu Ayböke gözü yaşlı kutlu bir kadın
Bir kolunu alıvermiş sevdası budun
Şehadet söndürür ancak köynünde Od'un
Yaşın olmayacak yetmiş şen ol Ayböke
Bir şehit verilecekmiş sen ol Ayböke

Hürriyetin ateşidir bu gözündeki
Aşktan Öte imanmıdır yar özündeki
Allah'ın nurundandır bu yüzündeki
Nükredit uçmağa gitmiş şen ol Ayböke
Bir şehit verilecekmiş sen ol Ayböke